Την περασμένη εβδομάδα στον έβδομο όροφο του Θεάτρου του Μπόχουμ ο Θάνατος έβγαινε στη σκηνή τρεκλίζοντας απέναντι στον νεαρό Απόλλωνα. «Τι γυρεύεις εδώ; Το ‘βαλες πάλι σκοπό να με ξεγελάσεις; Να φτιάξεις τους δικούς σου νόμους και να καταργήσεις τους δικούς μου;». Ο κατά τα άλλα κυρίαρχος του Κάτω Κόσμου – τα λόγια του οποίου προβάρει ο ηθοποιός Λούκας φον ντερ Λούε φορώντας μια επιχρωματισμένη μάσκα ξιφομάχου – μοιάζει να παραπαίει, σαν μεθυσμένος που έχασε τον δρόμο του. Ή σαν ένα σκιάχτρο που ξέφυγε από τα χωράφια, κατά την εξήγηση του ίδιου του σκηνοθέτη, Γιόχαν Σίμονς, ο οποίος μεταφέρει την «Αλκηστη» του Ευριπίδη την επόμενη εβδομάδα στην Επίδαυρο. «Είναι μια εικόνα που κουβαλάω από τότε που πρωτοείδα σκιάχτρα στην ολλανδική ύπαιθρο. Φαντάστηκα κάποια στιγμή τον θάνατο σαν ένα σκιάχτρο που ερχόταν στη ζωή». Τον ολλανδό θεατράνθρωπο, καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου του Μπόχουμ από τη σεζόν 2018 – 2019, συναντήσαμε μαζί με τους συνεργάτες του πριν από λίγες ημέρες στην πόλη των 365.000 κατοίκων (τη 16η μεγαλύτερη της Γερμανίας), μαζί με τη συνάδελφο Γεωργία Οικονόμου, στο πλαίσιο αποστολής που oργάνωσε το Φεστιβάλ Αθηνών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ