Παίρνοντας το φέρι από το πορθμείο της Αρκίτσας για την Αιδηψό, η Βόρεια Εύβοια απλώνεται εντυπωσιακή μπροστά σου. Τα καταπράσινα βουνά με τα παραθαλάσσια κτίρια σε στυλ μπελ επόκ, η μυρωδιά από θειάφι που έρχεται από τα γειτονικά ιαματικά λουτρά όσο το ελαφρύ κυματάκι ξεσηκώνει την ακτή και αυτοί οι χαρακτηριστικοί χαλαροί ρυθμοί – ίδιον της ελληνικής επαρχίας – δεν προμηνύουν την έκταση της περσινής τραγωδίας που κρύβεται λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω. Αφήνοντας πίσω την Αιδηψό με κατεύθυνση προς τη Λίμνη κι αργότερα την Αγία Αννα, η μαύρη – κυριολεκτικά – πραγματικότητα σε χτυπάει αλύπητα. Οι καμένες εκτάσεις από τις περσινές πυρκαγιές στέκουν εκεί και μαρτυρούν τη δραματική έκταση της οικολογικής καταστροφής. Τα κουφάρια των καρβουνιασμένων δέντρων κόβουν την ανάσα και σε κάνουν να αναρωτηθείς πώς αυτή η πληγή που άνοιξε στο περιβάλλον και στην τοπική κοινωνία μπορεί να επουλωθεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή