Η παρακμιακή γοητεία του Μεσοπολέμου

Η γοητεία της παρακμάζουσας έγγειας αριστοκρατίας του Μεσοπολέμου διατηρήθηκε αμείωτη για αρκετές δεκαετίες, ακόμη και εν μέσω του σύγχρονου μυθοπλαστικού τοπίου. Μυθιστορήματα σαν το Επιστροφή στο Μπράιτσχεντ του Ιβλιν Γουό (1903 – 1966), αλλά και τηλεοπτικές σειρές τύπου Ντάουντον Αμπεϊ είναι τυπικά δείγματα αυτής της σχολής που βρήκε μια περισσότερο μοντερνιστική φόρμα στο Απομεινάρια μιας μέρας του μετέπειτα νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο. Αφθονία ταινιών και τηλεοπτικών σειρών βασισμένων σε καλά ή κακά μυθιστορήματα εποχής έδωσαν ποικίλες εκδοχές της ζωής των ευγενών γαιοκτημόνων στους πατρογονικούς τους πύργους – με την καλά δομημένη κοινωνική τους ιεραρχία, το εκλεπτυσμένο, φλεγματικό χιούμορ, τα Σαββατοκύριακα με κυνήγι αλεπούς και άφθονο αλκοόλ, τις ιπποδρομίες, την καλή εκπαίδευση στα μεγάλα πανεπιστήμια τύπου Οξφόρδης ή Κέιμπριτζ. Αλλά βέβαια και με τις εντάσεις που συνεπάγονταν η εκβιομηχάνιση, ο εκσυγχρονισμός και η προϊούσα αστικοποίηση.