Ο λαβύρινθος του Οδυσσέα

Πρέπει να αφήσεις πίσω σου τα δεκάδες σκάφη, αραγμένα στη μαρίνα. Να περάσεις από την άδεια πλατεία και τα σπίτια που παραπέμπουν σε πόλη του Μεξικού – με ροδοκόκκινη πρόσοψη και μεγάλες εσωτερικές αυλές – και να ανηφορίσεις το περιποιημένο μονοπάτι ανάμεσα στα πεύκα, πριν καν πατήσεις το πόδι σου σε τούτο τον επίγειο παράδεισο, το νησάκι Πορκερόλ στη Νότια Γαλλία. Κάπου δέκα λεπτά αργότερα το κάστρο του λιλιπούτειου νησιού, που απέχει περίπου μιάμιση ώρα από τη Μασσαλία κι άλλο τόσο από τη Νίκαια, αφιερωμένο στην Αγία Αγαθή, αποκαλύπτει την αμυντική αρχιτεκτονική του 16ου αιώνα, αλλά και μια θέα 360 μοιρών. Κι αν αρχικά το βλέμμα παρασύρεται από τα καταγάλανα νερά, τον μοναδικό ανεμόμυλο και τον φάρο στο βάθος, μια βίλα περιτριγυρισμένη από έναν αμπελώνα τραβά την προσοχή, καθώς είναι από τα ελάχιστα κτίσματα στο εσωτερικό του νησιού. Η στενή πέτρινη σκάλα που οδηγεί στο πιο ψηλό σημείο του κάστρου κρύβει μια έκπληξη: ένα σύννεφο που αιωρείται κλεισμένο σε μια προθήκη και περιβάλλεται από ένα ηχοτοπίο φτιαγμένο από κιθάρες που παίζονται με κατσαβίδια και μπάντζο που χρησιμοποιούνται ως βιολιά. Πρόκειται για εγκατάσταση του Αργεντινού Λεάντρο Ερλιχ και του συγκροτήματος Μοριάρτι, που ανοίγει τον δρόμο προς τη βίλα μέσα στο δάσος: ένα έργο – «προάγγελο» της έκθεσης του εικαστικού ιδρύματος Καρμινιάκ, το οποίο έχει μετατρέψει το Πορκερόλ σε προορισμό για φιλότεχνους.