«Κάντε ησυχία, τώρα μιλάω με τα παιδιά!»

Τα λόγια του Αλντους Χάξλεϊ βρήκαν ιδανική υπόσταση το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στη Σύρο: «Μετά τη σιωπή, αυτό που είναι πιο κοντά στο να μπορέσει να εκφράσει το ανείπωτο, είναι η μουσική…». Σε μια σπάνια, μαγική στιγμή, που έκανε τον γύρο της δημοσιότητας, σε ένα εστιατόριο στο κύμα, κοντά στο αλλοτινό λιμάνι των αρχαίων Φοινίκων, μια εφηβική παρέα ξεκίνησε να παίζει αυθόρμητα με τα μπουζούκια της τη «Φραγκοσυριανή». Και τότε, ο μεγάλος συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος που καθόταν στο διπλανό τραπέζι άρχισε να διευθύνει την παιδική κομπανία, με ένα πάθος πρωτόγνωρο, σαν να επρόκειτο για την πιο έμπειρη συμφωνική ορχήστρα του κόσμου. Κάμερες και κινητά τηλέφωνα πήραν φωτιά, καθώς θαμώνες του εστιατορίου, παρασυρμένοι από τη μέθεξη που συντελείτο ενώπιόν τους, θέλησαν να απαθανατίσουν το γεγονός, μεταδίδοντας απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα τη δημιουργική ένταση του συνθέτη, την αγωνία και τη χαρά ζωγραφισμένες στα μάτια των παιδιών, τη μεταξύ τους επικοινωνία, την επιμονή για το τέλειο – ως ένα βάθρο για την ψυχική ανάταση της στιγμής.