Στην Τουρκία η ιδεολογία του εθνικισμού ήρθε στο προσκήνιο την εποχή των Οθωμανών στα χρόνια 1904-1910 με το όνομα εθνικισμός (milliyetçilik). Εξελίχτηκε σύντομα σε τουρανισμό και παντουρανισμό (turancilik) μέσα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με τη νέα Τουρκία του Μ. Κεμάλ το όνομα του ηγέτη, ο ατατουρκισμός (atatürkçülük), εξέφραζε την επίσημη ιδεολογία: μια Τουρκία μέσα στα νέα εθνικά σύνορα. Στις δεκαετίες 1930-1940 δύο αντιμαχόμενα ιδεολογικά ρεύματα, το ρατσιστικό που ακολουθούσε την τάση της εποχής έφερε το όνομα εθνικιστικό (milliyetçi), ενώ μια ομάδα διανοουμένων προπαγάνδιζαν τον ανατολισμό (anadoluculuk), ένα γεωγραφικό εθνικισμό σύμφωνα με τον οποίο η Δύση είναι ο «Αλλος» και όλοι οι λαοί, νέοι και αρχαίοι της Μικρασίας ήταν «δικοί μας», δηλαδή Τούρκοι. (Εξού και ο Ömer που έγραψε την Ιλιάδα!).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή