Οσο ζω δεν θα ξεχάσω μία δικαστικό που, παραμονή του δημοψηφίσματος, μου έκανε αυστηρή παρατήρηση επειδή ήμουν υπέρ του «Ναι». Εκείνη ήταν σίγουρη ότι την επομένη του δημοψηφίσματος θα σβηστούν αυτομάτως τα χρέη μας προς τη Visa και τη Mastercard, ενώ θα χαριστούν και όλα τα στεγαστικά, στην αφετηρία μίας καινούργιας αρχής. Φυσικά με τρομάζει η εξουσία που έχει αυτή η γυναίκα, να αποφασίζει για τις τύχες άλλων ανθρώπων. Θα έπρεπε να με τρομάζει και ο ενθουσιασμός των οπαδών του «Οχι», μέχρι και η χαρά που έκαναν κάποιοι επειδή τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν χρέωναν εισιτήριο για μία εβδομάδα – ακόμα δεν έχει εξηγηθεί ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτό. Και ίσως δεν είναι σωστό να χαχανίζω βλέποντας τη φωτογραφία με τις κοπελιές που χορεύουν, εκείνο το βράδυ, στο Σύνταγμα. Μελαγχολία γεννά η εικόνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή