Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Αρης κάνει δυνατές μεταγραφές. Με αποτέλεσμα σταδιακά να ισχυροποιεί την ομάδα του, να εξελίσσει ποδοσφαιριστές και εν τέλει να ανεβαίνει επίπεδο, έχοντας ως στόχο να πηγαίνει πάντα από το καλό στο καλύτερο. Δεν κάνει κρότο, κινείται με σύνεση και ασφαλώς με αυξημένη αποτελεσματικότητα. Τι κι αν έχασε τον Καμαρά, έναν αναμφίβολα ποιοτικό ποδοσφαιριστή; Φρόντισε να προχωρήσει το φλερτ με τον Αντρέ Γκρέι, έναν πολύ καλό στράικερ. Διότι όταν έχεις αγωνιστεί επί σειρά ετών στην Αγγλία, τι στο καλό, όλοι «κάτι» θα βλέπουν πάνω σου και θα σε εμπιστεύονται. Ο Γκρέι μπορεί να προσφέρει πολλά στην επιθετική γραμμή του Αρη. Και με τους λοιπούς αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές που διαθέτει ο Μπούργος, να οικοδομήσει ο αργεντινός προπονητής μια ωραία ομάδα με όπλο το καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Η νέα εκδοχή του Αρη μπορεί να αρέσει στο κοινό. Ακόμη δείγματα γραφής δεν υπάρχουν, υπό την έννοια πως τώρα άρχισε η προετοιμασία και ως εκ τούτου, τι μπορεί κάποιος να πει. Ωστόσο, διαβάζοντας τους στόχους και έχοντας εικόνα για τους ποδοσφαιριστές που έρχονται ή ήρθαν στο «Κλ. Βικελίδης», καταλήγεις στο εξής συμπέρασμα: οι Κιτρινόμαυροι έχουν βλέψεις να μείνουν. Πάει να πει ότι μπήκαν για τα καλά στο γκρουπ των ομάδων που «απαιτούν» από τη διοργάνωση και θέλουν να κάνουν ένα καλό πρωτάθλημα. Να σταθεροποιηθούν ψηλά. Να δημιουργήσουν προσδοκίες ότι όλα μπορεί να συμβούν. Και ποιος ξέρει… Να πετάξουν την ετικέτα «έκπληξη του πρωταθλήματος». Γιατί όταν έχεις όντως καλή ομάδα, δεν μπορεί να είσαι η «έκπληξη» αλλά ένα σύνολο ικανό που πορεύεται με στόχο την επιτυχία.