Σκέψεις μετά τις γαλλικές εκλογές

Τα αποτελέσματα των γαλλικών βουλευτικών εκλογών σχολιάζονται ακόμα ποικιλοτρόπως. Και δικαίως. Τα όσα συμβαίνουν στη Γαλλία, μία από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης και με ιδιαίτερο πολιτικό και πολιτιστικό φορτίο, έχουν πολλαπλές επιπτώσεις και σε έναν ευρύτατο εξωτερικό περίγυρο. Σ’ αυτές τις εκλογές, οι μισοί πολίτες απείχαν, ενώ οι υπόλοιποι τριχοτομήθηκαν ανάμεσα σε μια μεταμοντέρνα «κεντρώα» φιλελεύθερη μεταρρυθμιστική πολιτική, σε μια αντιδραστική ακροδεξιά εθνοκρατική πρόταση και έναν αντιφατικό και έντονα λαϊκίστικο αριστερόστροφο συνασπισμό. Οι εκλογές αυτές κατέδειξαν πολλά από τα προβλήματα της γαλλικής και συνολικά της δυτικής δημοκρατίας και δημιούργησαν και νέα. Επιβεβαίωσαν αρχικά τη διάλυση του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος και ανέδειξαν μια νέου τύπου πόλωση, κοινωνικοοικονομική αλλά και ιδεολογική. Το παλιό κομματικό σύστημα αδυνατεί πλέον να εκφράσει τα νέα πολιτικά και κοινωνικά αιτήματα, ενώ η σύγκρουση κεφαλαίου εργασίας και συνακόλουθα Δεξιάς και Αριστεράς έχει αντικατασταθεί από την αποκοπή μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού από την ιδεολογία και τις διαδικασίες της υπάρχουσας φιλελεύθερης δημοκρατίας και την έντονη αντίθεση στις ελίτ και στα κοινωνικά στρώματα, που, λόγω καταγωγής ή μορφωτικών και άλλων δεξιοτήτων, επωφελούνται, πολλαπλά, από την αποεθνικοποιημένη ανάπτυξη των νέων μορφών της καπιταλιστικής εξέλιξης.