Το «τσιγάρο» του 21ου αιώνα

Πριν από λίγες μέρες, σκάλιζα κάτι παλιές, οικογενειακές φωτογραφίες στις οποίες κάποια πρόσωπα και τοπία δεν διακρίνονταν καθαρά. Ασυναίσθητα έβαλα πάνω σε μία τον δείκτη και τον αντίχειρά μου και προσπάθησα να τη μεγαλώσω. Πρέπει δε να ομολογήσω ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβη. Το ίδιο έχω κάνει και με οδηγίες χρήσης κάποιου προϊόντος, τυπωμένες πάνω στο μπουκάλι, διότι τα γράμματα ήταν πολύ μικρά για την πρεσβυωπία μου. Ακόμη και σε σελίδα βιβλίου. Για να μην πω πόσες φορές νομίζω ότι χάλασε το λάπτοπ μου επειδή, αφηρημένη, το μεταχειρίζομαι σαν να είναι ipad και περιμένω να αντιδράσει στο… άγγιγμά μου. Είναι τα παρελκόμενα της εξοικείωσής μας με τις οθόνες αφής. Ή μήπως της εξάρτησής μας;