Ηλίας Μουλάς

«Μια ανοιχτή συζήτηση για την πίστη»

Ο Χορός στην ουσία είναι όλοι οι πολίτες που έχουν μείνει πίσω και όχι οι γέροντες όπως στο κείμενο του Αισχύλου. Ολοι αυτοί που προσπαθούν να διαχειριστούν την ήττα. Στην ουσία, πώς θα καταφέρουν να μείνουν ακόμα πιστοί στην εξουσία. Λίγο αυτό που ζούμε εμείς σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πώς μπορεί να διαχειριστεί την επόμενη ημέρα ο απλός λαός και όχι αυτοί που είναι στην εξουσία. Ποιος είναι ο επόμενος, νέος δρόμος γιατί σίγουρα ο παλιός δεν λειτουργεί. Για μένα αυτή είναι η πρώτη φορά που θα παίξω στο θέατρο της Επιδαύρου και βιώνω την παράσταση με μεγάλη χαρά. Οι «Πέρσες» είναι πολύ επίκαιροι, όπως τα περισσότερα αρχαία κείμενα. Εχουν κάτι πολύ μαγικό, γιατί ο πυρήνας τους πάντα μας αφορά ύστερα από τόσες χιλιάδες χρόνια, γιατί κάτι έχουν βαθιά ριζωμένο μέσα τους που ακόμα μας συγκινεί και μας κουνάει. Πάντα αυτό που με συγκινούσε στο έργο είναι ότι ένας νικητής όπως ο Αισχύλος που είχε πάρει μέρος στη μάχη, γράφει με πολύ μεγάλο σεβασμό για τους ηττημένους. Χωρίς να τους εξευτελίζει, θέτει ένα πολύ ωραίο ερώτημα γύρω από τον πόλεμο, την εξουσία και τη μοναρχία, με πολύ αγάπη και ευαισθησία. Με συγκινούσε πώς ήταν πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια να κερδίζεις και να γράφεις κάτι από τη μεριά των ηττημένων με τόσο σεβασμό. Στη δική μας παράσταση τώρα κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από την πίστη. Γύρω από το πώς προσπαθείς να μείνεις πιστός σε όλα αυτά που ξέρεις και σε έχουν μάθει. Κι όταν όλο αυτό καταρρίπτεται αλλά τόσο βίαια μπροστά σου, πώς το διαχειρίζεσαι; Προσπαθείς να μείνεις πιστός γιατί δεν το έχεις αυτό, δεν έχεις τίποτα άλλο. Δεν ξέρεις πώς να συνεχίσεις να υπάρχεις στην κοινωνία, στη ζωή. Κι αυτό είναι πολύ τρομακτικό και νιώθω ότι συμβαίνει και στην εποχή μας. Εχει χαθεί ο σεβασμός γύρω από όλα, δεν μπορείς να εμπιστευτείς το κράτος σου, τους πολιτικούς, τη Δικαιοσύνη, την αστυνομία. Ολα πια έχουν αρχίσει και φθείρονται κι αυτό λίγο σε τρομάζει. Γιατί αν δεν  έχεις αυτά, τότε τι θα γίνει;