Κοιτάζοντας την αξιολόγηση του Φίλιπ Ζινκερνάγκελ και του Αμπουμπακάρ Καμαρά στους δείκτες των βασικών… εργοστασιακών ρυθμίσεων (technical, mental, physical) του ποδοσφαίρου, μπαίνεις εύκολα στον πειρασμό να σκεφτείς κάτι αδόκιμο, αλλά και απλό: Πως αν οι δύο νεοαποκτηθέντες του Ολυμπιακού ήταν… ένας, τότε αυτός ο ένας θα έβρισκε εύκολα μια θέση στο top-20 των επιθετικών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Κάποιος με την τεχνική, την ντρίμπλα, την πρώτη επαφή, το μακρινό σουτ, τον τρόπο που ο Δανός «βλέπει» το γήπεδο. Και την ίδια στιγμή με την επιτάχυνση, τη δύναμη και το αυθεντικό aggressive παιχνίδι του Μαυριτανού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή