To χαμένο του εδώ και 90 χρόνια κεφάλι ξαναβρήκε ένας Ερωτας του 3ου αι. μ.Χ. Το μαρμάρινο γλυπτό που είχε λεηλατηθεί από τον βρετανό γενικό πρόξενο στην Ανατολία το 1882, τον Τσαρλς Ουίλσον, και βρισκόταν στις συλλογές του Μουσείου Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο επαναπατρίστηκε με τη μορφή δανείου και τοποθετήθηκε εκεί που ανήκει, στην εξωτερική επιφάνεια μιας ρωμαϊκής σαρκοφάγου. Το 1883 δάνεισε το κεφάλι στο Μουσείο του Νότιου Κένσινγκτον – το οποίο εν συνεχεία εξελίχθηκε σε Βικτωρίας και Αλβέρτου -, ενώ το 1933 η κόρη του προχώρησε στη δωρεά του. Το 1934 το μουσείο άρχισε τις συζητήσεις επιστροφής του γλυπτού στην Τουρκία, οι οποίες δεν προχώρησαν από τον φόβο των Βρετανών μήπως και η κίνησή τους αυτή δημιουργήσει προηγούμενο για τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, και έτσι δόθηκε ένα γύψινο αντίγραφό του. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν εκ νέου το 2005 και χρειάστηκαν 12 χρόνια για να ολοκληρωθούν. Η συμφωνία προβλέπει δανεισμό και έξι χρόνια με δυνατότητα ανανέωσης και την αναγνώριση της νόμιμης ιδιοκτησίας της κεφαλής εκ μέρους του βρετανικού μουσείου.