Είμαστε έτοιμοι;

Ακούμε συχνά ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας «στην Ευρώπη συνηθίζονται». Γεγονός. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κι εύκολες. Εχουμε, μάλιστα, τα πρόσφατα παραδείγματα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στην Ιταλία, στην Ισπανία, τον αναγκαστικό συμβιβασμό του Μακρόν, τις διαφωνίες εντός του γερμανικού συνασπισμού και τη διάλυση του βουλγαρικού, με τα θέματα-αγκάθια που αφορούν την ενέργεια, τη γεωπολιτική και τη μετανάστευση να βρίσκονται στο επίκεντρο μικρών ή σοβαρότερων κρίσεων. Η μεγάλη εικόνα, λοιπόν, μας οδηγεί σε δύο σκέψεις. Η πρώτη είναι το τι σημαίνει όλο αυτό για την πολιτική σταθερότητα εντός ΕΕ και τη σχέση της Ελλάδας με εταίρους στους οποίους ποντάρει, όπως π.χ. η Γαλλία και ο Μάριο Ντράγκι. Η δεύτερη σκέψη είναι τι θα γίνει αν εμείς βρεθούμε το φθινόπωρο με μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν θα έπρεπε, πια, να μας σοκάρει τόσο το ενδεχόμενο. Αλλά είμαστε, αλήθεια, αρκετά ώριμοι για να διαχειριστούμε τις ισορροπίες, τις διαφωνίες, τους συμβιβασμούς που μπορεί να χρειαστούν;