Πόλεμοι

Το ρητορικό τέχνασμα των δύο κόσμων που συγκρούονται κάθε φορά που οι ψηφοφόροι καλούνται να ψηφίσουν για κυβέρνηση είναι μια από τις αγαπημένες ευκολίες εκείνων που σχεδιάζουν τα προεκλογικά αφηγήματα εδώ. Οι πολιτισμικοί πόλεμοι, βέβαια, δεν κηρύσσονται μόνο ενόψει μιας κάλπης. Τα μεγάλα κόμματα τους ξεκινούν συχνότερα απ’ όσο οι πολίτες φαίνονται διατεθειμένοι να λάβουν το χαρτί της επιστράτευσής τους σ’ αυτούς. Διλήμματα τύπου «με τη βιβλιοθήκη ή με τη βαριοπούλα» κι αφορισμοί για τον «τραμπισμό που είναι μέσα στη ΝΔ» χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία αύξησης της κομματικής συσπείρωσης. Υπάρχει όμως πράγματι η ατζέντα των αξιών στην Ελλάδα κι η επίκλησή της μπορεί να παίξει ρόλο στην εκλογική συμπεριφορά της κοινής γνώμης – όπως συχνά συμβαίνει στις ΗΠΑ; «Η συντριπτική πλειονότητα ψηφίζει με κριτήριο την τσέπη τους, τη σιγουριά για το μέλλον και τη σταθερότητα», λέει κατηγορηματικά έμπειρος δημοσκόπος. Το παράδειγμα των Πρεσπών το αποδεικνύει. «Μετά την υπογραφή της συμφωνίας», εξηγεί, «δεν βρίσκαμε σε κανέναν νομό της Μακεδονίας τον ΣΥΡΙΖΑ με διψήφιο ποσοστό. Ωστόσο, στις εθνικές του 2019 πήρε παντού πάνω από 20%».