Η 5η Ιουλίου 2015 είναι μια περίεργη ανάμνηση. Είναι τόσο πρόσφατη μα και τόσο μακρινή ταυτόχρονα. Κι έχουν μεσολαβήσει χρόνια τόσο πηχτά και μεταμορφωτικά που οι εικόνες που έρχονται στο μυαλό μας μοιάζουν συχνά με πλάνα κινηματογραφικά, σαν να παραπαίουμε σε μια κατάσταση αμφιβολίας για το αν τα ζήσαμε πράγματι όλα αυτά, για το αν ήταν αληθινά ή αν ήταν μια συλλογική ψευδαίσθηση, μια καλοκαμωμένη αναπαράσταση. Επτά χρόνια μετά μπορούμε να καταλήξουμε σε έναν συμβιβασμό. Οτι στο τέλος ήταν για όλους μας, για διαφορετικούς λόγους, ένα τραύμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή