Τα pushbacks κι ο εθνικός ποιητής

Eχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το ζήτημα των επαναπροωθήσεων μεταναστών και προσφύγων από την οποία απουσιάζει η ουσία. Υπάρχουν αναλυτικές έρευνες σε έγκριτα ΜΜΕ, δικαστικές προσφυγές, συζητήσεις σε ευρωπαϊκά όργανα που δεν αναφέρονται σε περιστατικά των τελευταίων τριών ετών μόνο. Η απάντηση της ελληνικής πλευράς είναι πως οι καταγγελίες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αποτελούν προϊόν τουρκικής προπαγάνδας κι όσοι Ελληνες τις διαδίδουν λειτουργούν περίπου προδοτικά. Αντιδράσεις που στο διεθνές περιβάλλον δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, ειδικά όταν στρέφονται εναντίον δημοσιογράφων και αιρετών. Ομως ανάμεσα σε αυτούς που επιμένουν ότι κάτι δεν πάει καλά είναι και κάποιοι συστημικότατοι φορείς. Οπως η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Χθες έγινε γνωστό το αποτέλεσμα της υπόθεσης Σάφι κ.ά. κατά Ελλάδας που αφορούσε το ναυάγιο ενός αλιευτικού που μετέφερε 27 πρόσφυγες και μετανάστες στο Φαρμακονήσι το 2014, στο οποίο πέθαναν οι 11 από τους επιβαίνοντες. Οι δικαστές του ΕΔΔΑ καταδίκασαν ομόφωνα την Ελλάδα για δύο παραβιάσεις του άρθρου 2 (Δικαίωμα στη Ζωή) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και μία παραβίαση του άρθρου 3 (Απαγόρευση Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης). Πρόκειται για μια απόφαση αποκαρδιωτική. Μετά από ενδελεχή εξέταση στοιχείων κατέληξαν ότι οι ελληνικές Αρχές «δεν διεξήγαγαν ενδελεχή και αποτελεσματική έρευνα ικανή να ρίξει φως στις συνθήκες υπό τις οποίες βυθίστηκε το σκάφος» (κοινώς, ότι έσπευσαν να το κλείσουν άρον άρον), ότι δεν έκαναν «ό,τι ευλόγως αναμένεται για να παράσχουν το επίπεδο προστασίας που απαιτείται» κι ότι διεξήγαγαν «εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους».