Οι περίπου 4.000 νεαροί που είχαν συγκεντρωθεί στο λιμάνι ξεχώριζαν ανάμεσα στο πλήθος, παρά τον πανζουρλισμό που επικρατούσε την ημέρα εκείνη στο Port Philip Bay της Μελβούρνης. Κρατούσαν από μία φωτογραφία και ένα ανθισμένο μπουκέτο στα χέρια και το βλέμμα τους ταξίδευε στη θάλασσα, εκεί από όπου φαινόταν να ξεπροβάλλει το εντυπωσιακό πλοίο «Μπεγκόνια», ένα ισπανικό καράβι που ερχόταν από την Ελλάδα κουβαλώντας στο κατάστρωμά του τα όνειρα και τις ελπίδες 900 κοριτσιών. Ηταν οι νύφες του «Μπεγκόνια», νεαρές κοπέλες που έφταναν στην Αυστραλία «παντρεμένες από φωτογραφία», για να συναντήσουν τους συζύγους τους και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στο άγνωστο. Ηταν γυναίκες που θα αποτελούσαν, τελικά, χωρίς να το φαντάζονται, ένα σημαντικό κεφάλαιο της ελληνικής μετανάστευσης στα πέρατα του κόσμου. Το πρωινό της 16ης Ιουνίου του 1957, όταν το «Μπεγκόνια» φάνηκε σφυρίζοντας από μακριά, η αγωνία κορυφωνόταν για τους «αρραβωνιασμένους», ενώ κάποιοι «ελεύθεροι» νεαροί σκαρφάλωναν όπου έβρισκαν φωνάζοντας στα ελληνικά «παντρέψου με» προς τις κοπέλες που κατέβαιναν από το πλοίο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ