O Πρωθυπουργός θα είχε πολλούς λόγους να προκηρύξει πρόωρες εκλογές ή, έστω, να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να τις προκηρύξει προσεχώς. Οσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ευρωπαϊκή οικονομία θα δοκιμάζεται, η κόπωση και η δυσαρέσκεια των πολιτών θα εντείνονται και ο πειρασμός να αναζητηθούν και πάλι λύσεις στον λαϊκισμό, αριστερό ή δεξιό, θα μεγαλώνει. Επιπλέον, η εκλογολογία που «σερνόταν» το τελευταίο διάστημα, με ευθύνη κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε οδηγήσει πολλούς υπουργούς να παραμελήσουν τη δουλειά τους και να δώσουν έμφαση στον στόχο της επανεκλογής τους. Αν προστεθεί και η πρόσκαιρη αβεβαιότητα που θα προκαλέσει η «βόμβα» της απλής αναλογικής, δεν είναι περίεργο που πολλοί εισηγούνταν στον Κυριάκο Μητσοτάκη να επισπεύσει τις εξελίξεις.

Αλλά εκείνος προτίμησε να παραμείνει πιστός στην προεκλογική του δέσμευση, την οποία έχει επαναλάβει πολλές φορές, για εξάντληση της τετραετίας. Και να δείξει εμπιστοσύνη στους πολίτες, που μπορεί να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, γνωρίζουν όμως ότι την ευθύνη τη φέρει ο Πούτιν, όχι ο Μητσοτάκης. Και δεν ξεχνούν, μέρες που είναι, σε τι περιπέτειες οδήγησε τη χώρα η προηγούμενη κυβέρνηση και ο επικεφαλής της, που σήμερα εμφανίζεται τιμητής των πάντων.

Βαρύνοντα ρόλο στην επιλογή του Πρωθυπουργού έπαιξε επίσης και ο απρόβλεπτος παράγων που λέγεται Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος θα μπορούσε να προσπαθήσει να επωφεληθεί από μια μεταβατική κατάσταση στην ελληνική πολιτική σκηνή για να προκαλέσει ένταση στο Αιγαίο ή στην Κύπρο. Η πολιτική σταθερότητα, μαζί με την εθνική αποφασιστικότητα, αποτελούν, όπως είναι φυσικό, τα καλύτερα όπλα για την αντιμετώπιση τέτοιων κινδύνων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε έτσι το ρίσκο της σταθερότητας, μαζί με το πολιτικό κόστος ενός δύσκολου χειμώνα. Είναι σειρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης να περάσουν τώρα το τεστ της υπευθυνότητας. Ωστε την ερχόμενη άνοιξη οι πολίτες να πάρουν τις αποφάσεις τους χωρίς φόβο, χωρίς πάθος και, κυρίως, μετά λόγου γνώσεως.