Στην πράξη, είναι σαφώς με κομμένα τα φτερά. Ομως, στα λόγια, το αντίθετο: όλο και πιο πολύ φωνάζει, απειλεί, τρομοκρατεί, βγάζει καπνούς. Και επικαλείται συνεχώς το ’22 και το ’74. Οχι όμως το ’12-’13, ούτε φυσικά το ’21. Ο Ερντογάν, και όχι μόνον αυτός, αλλά μεγάλο τμήμα της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και της τουρκικής κοινωνίας, ιδρώνουν νυχθημερόν να πείσουν ότι η Ελλάδα θα… τιμωρηθεί και θα… πληρώσει. Σκούζουν ότι το κακό και η ήττα κρέμονται από πάνω της, εκτός κι αν κάτσει στο τραπέζι να μοιράσει το Αιγαίο όπως επιθυμεί η Αγκυρα: καταργώντας τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ομως η Τουρκία ματαιοπονεί και γελοιοποιείται. Ισως λοιπόν είναι χρήσιμο να αναλύσει κανείς το γιατί, ιδίως σε σχέση με τις περιόδους που επικαλείται αλλά και με την παιδαριώδη συσχέτισή τους με το σήμερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή