Ακόμη το θυμούνται οι έχοντες γερή μνήμη: στο ημίχρονο του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010, ο Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτηση του Βασίλη Σπανούλη. Ενας παίκτης-ηγέτης αποφάσισε να διαβεί τον Ρουβίκωνα, να κάνει τη διαδρομή από το πράσινο στο κόκκινο και να τεθεί επικεφαλής της προσπάθειας να αλλάξει το υφιστάμενο στάτους κβο στο μπάσκετ. Κοντολογίς να γίνει κυρίαρχος ο Ολυμπιακός και να πάρει τα σκήπτρα. Οντως, ο Σπανούλης πέτυχε στην αποστολή του. Εφερε την άνοιξη στο Λιμάνι, κατέκτησε και ευρωπαϊκές κορυφές, κυρίως γιατί ήθελε να ξεφύγει από τη σκιά των Ομπράντοβιτς και Διαμαντίδη, ζητούσε να χτίσει κάτι με τον δικό του τρόπο. Τα κατάφερε. Αν έμενε, όμως, στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ