Βαλκάνια – προσδοκίες και πραγματισμός

Με μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία το Παρίσι μετρίασε την πικρία των Σκοπίων για την αρχικά αρνητική θέση του σε σχέση με την έναρξη των ενταξιακών τους διαπραγματεύσεων. Ομως, αν και το βουλγαρικό κοινοβούλιο αποδέχθηκε με μεγάλη πλειοψηφία το «γαλλικό σχέδιο» και, λίγες μέρες μετά, το υπουργικό συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του, η βεβαιότητα για την εφαρμογή στην πράξη του σχεδίου της γαλλικής πλευράς δεν είναι δεδομένη. Τόσο λόγω ενδοευρωπαϊκών προβληματισμών για τη λειτουργικότητα μιας διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και λόγω των έντονων και διαδοχικών λαϊκών αντιδράσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης (VMRO) και των ενστάσεων του πρωθυπουργού της χώρας που αντιμετωπίζει την «απαίτηση» να περιλάβει θεσμικά ως μειονοτικούς στο Σύνταγμα της χώρας του τους εντόπιους Βουλγάρους, να εφαρμόσει το διμερές Σύμφωνο Φιλίας του 2017 με στόχο την εξάλειψη της ρητορικής μίσους, να αναθεωρήσει τα σχολικά προγράμματα και να ανοίξει τα αρχεία της άλλοτε γιουγκοσλαβικής κομμουνιστικής αστυνομίας που αφορούν «την κακομεταχείριση που επιφυλασσόταν στους Βουλγάρους». Και, τέλος,  λόγω της τρέχουσας πολιτικής ρευστότητας στη Βουλγαρία που δεν προδικάζει βεβαιότητες. Παρά ταύτα, ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση των Βρυξελλών έγινε και η προοπτική να μπορέσουν τα Σκόπια να ξεκινήσουν τις ενταξιακές τους συνομιλίες είναι, έστω και συγκρατημένα, θετική.