Ο κ. Ευάγγελος Καντιάνης έστειλε το σχόλιο που ακολουθεί:

Διάβασα το άρθρο σας στα ΝΕΑ περί Οργουελ και θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις. Αφενός, το σταλινικό καθεστώς στο οποίο με τόση συνέπεια αντιτάχθηκε ο Τζορτζ Οργουελ δεν αποτελεί απλά «αριστερόστροφο απολυταρχισμό» αλλά ολοκληρωτισμό, σύμφωνα με την κομβική κατηγοριοποίηση του Φράνσις Φουκουγιάμα περί «αυταρχικών καθεστώτων της Δεξιάς» και «ολοκληρωτικών καθεστώτων της Αριστεράς». Αφετέρου, ο περιορισμός της σκέψης του Οργουελ στην αποκήρυξη της δογματικής σκέψης αποκρύπτει το φιλοσοφικό βάθος του συγγραφέα. Η διανοητική βάση του «1984» έγκειται στην εξάλειψη του πολέμου λόγω του γεωγραφικού όγκου των τριών στρατοπέδων: ο πόλεμος ως φαινόμενο έχει εξαλειφθεί ακριβώς επειδή η Oceania, η Eurasia και η Eastasia είναι ουσιαστικά απρόσβλητες. Η εξάλειψη όμως του Κακού δεν δημιουργεί πρόοδο αλλά ανορθολογισμό, αφού οι κυρίαρχες ελίτ είναι ελεύθερες από τα δεσμά που επιβάλλει η προοπτική μιας στρατιωτικής ήττας. Ολες οι υπόλοιπες ενέργειες, κατασκευές λόγου, δράσεις δεν είναι παρά εκδηλώσεις μιας γενεσιουργού αιτίας. Ο Οργουελ επαναφέρει φιλοσοφικά το πρόβλημα του Κακού υπενθυμίζοντας τη χρησιμότητά του στο πλαίσιο μιας ιστορικής διαλεκτικής. Υπό αυτή την έννοια, το «1984» βρίσκεται στις ίδιες πνευματικές ράγες με τον Αυγουστίνο Ιππώνος και τη δική του ερμηνεία του ρόλου του Κακού.