Λογοκλοπή

Φανταστείτε την εξής σκηνή: δυο άνθρωποι, ο Α. και ο Β. συζητούν. Ο Α. που θέλει να γίνει συγγραφέας αφηγείται στον Β., που είναι ήδη συγγραφέας, μια πραγματικά υπέροχη ιστορία, την οποία θέλει να μεταφέρει σε μυθιστόρημα. Μάλιστα, έχει ήδη γράψει μερικές σελίδες. Στο άκουσμά της, ο Β. εντυπωσιάζεται πολύ, σχεδόν ζηλεύει τον Α. που είχε αυτή την τόσο πρωτότυπη ιδέα, σίγουρο μπεστ σέλερ αν γίνει όντως μυθιστόρημα. Ο χρόνος περνά και κάποια στιγμή ο Β. μαθαίνει ότι ο Α. έχει πεθάνει χωρίς να έχει προλάβει να γράψει το μυθιστόρημα. Γνωρίζοντας λοιπόν τη σύνοψη της ιστορίας, ο Β. με βάση τον «σκελετό» της, γράφει εκείνος το μυθιστόρημα παραλλάσσοντας όλα τα στοιχεία της πρώτης ύλης έτσι ώστε να μη φανούν ομοιότητες. Το μυθιστόρημα εκδίδεται και γίνεται όντως μπεστ σέλερ με προοπτική κινηματογραφικής ταινίας κ.λπ. Ο Β. γίνεται διάσημος. Ο Α. δεν φαίνεται πουθενά.