Επανέρχεται σιγά σιγά το σκηνικό του 2003 και του 2018 στην Ευρώπη. Το σκηνικό αυτό δείχνει μια αλληλουχία επεισοδίων καύσωνα στη Δυτική Ευρώπη και το όλο ζήτημα εντάσσεται στη συχνότερη εμφάνιση ακραίων καιρικών καταστάσεων, όπως αυτές που βλέπουμε πλέον κάθε χρόνο εξαιτίας της ανθρωπογενούς παρέμβασης. Οι καύσωνες του 2003, του 2010 και του 2018, και ο φετινός στη Δυτική Ευρώπη δείχνουν πόσο πολύ έχει αυξηθεί η συχνότητα της εμφάνισής τους. Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχα ακραία φαινόμενα έχουν εμφανιστεί και στον Καναδά αλλά και στη Νότια Σιβηρία με σημαντικές πυρκαγιές δασών και τα παρεπόμενα αυτής της αποσταθεροποίησης. Η κατάσταση είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και δυστυχώς φαίνεται πως τα μέτρα που ξεκίνησαν να παίρνονται σιγά σιγά μετά τη Συμφωνία των Παρισίων τείνουν (προσωρινά ελπίζω) να «παγώσουν», πράγμα το οποίο θα καθυστερήσει την απαλλαγή μας από τα ορυκτά καύσιμα. Η απαλλαγή είναι απαραίτητη και, όπως πολλές φορές έχω αναφέρει, όταν το ακραίο γίνει σύνηθες (που δυστυχώς φαίνεται ότι το πλησιάζουμε αυτό) τότε δεν θα υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ