Ετσι κι αλλιώς, τα έχει πει όλα ο Σαββόπουλος. «Πολέμησα καιρό/ σε όλα τα πεδία/ και με τυφλή μανία/ ξέσκιζα τον εχθρό» τραγουδούσε το 1977 στους Αχαρνής, και συμπλήρωνε σαρκαστικά: «Τώρα με χειρουργεί/ η αλλήθωρη νεολαία,/ μια τσογλανοπαρέα/ που κάνει κριτική». Η λέξη δεν είχε γι’ αυτόν αναγκαστικά αρνητικό περιεχόμενο, μερικά χρόνια αργότερα θα μιλούσε για τα «υπέροχα τσογλάνια που φτιάξαν αυτή την αναγέννηση, το ροκ», αυτό που τον ενοχλούσε ήταν η εύκολη κριτική, η αμάθεια, το κουνημένο δάχτυλο, η ξύλινη γλώσσα. Η κομματίλα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή