«Η γραμμή μας είναι ανοιχτή… Με τον ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνο». Σε αυτή τη φράση κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα κρύβονται η παρασκηνιακή κινητικότητα του Μαξίμου σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του ενεργειακού εφιάλτη, που έχει απλωθεί πάνω από τη Γηραιά Ηπειρο, αλλά και επιπλέον η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να θέσει την Ελλάδα στο επίκεντρο των εξελίξεων, ως συνδιαμορφωτή τους. Νέο στοιχείο στην πολυπαραγοντική εξίσωση είναι πλέον η τροχιά πολιτικής αβεβαιότητας στην οποία εισήλθε η Ιταλία.

Ο Μάριο Ντράγκι εντάσσεται στις επαφές του Μητσοτάκη το τελευταίο διάστημα, ως ένας από τους ηγέτες που πιστεύει στην ανάγκη για κοινές πρωτοβουλίες – θέση που προτάσσει η Αθήνα σε όλες τις διεθνείς επαφές μπροστά και πίσω από τις κάμερες σε ό,τι αφορά και τα δύο επίπεδα της κρίσης. Το ένα είναι το ζήτημα της επάρκειας και το άλλο είναι οι τιμές. «Πρέπει να δώσουμε, ενιαία, το πραγματικό περιεχόμενο στις λέξεις συντονισμός και αλληλεγγύη» όπως το θέτει η ίδια πηγή, αναφερόμενη στην αναζήτηση τρόπων αντιμετώπισης των επιπτώσεων στην οικονομία. Αυτό που θέλει ο Πρωθυπουργός είναι να κινηθεί με προτάσεις, βγαίνοντας στην πρώτη γραμμή του λεγόμενου μετώπου του Νότου, ενόψει των φθινοπωρινών συζητήσεων στις Βρυξέλλες. Αντίστοιχη εγρήγορση με προετοιμασία συμμαχιών και προτάσεων και με ρόλο… επισπεύδοντος είχε επιδιώξει στην πανδημική κρίση.

Το θέμα του πλαφόν στην τιμή χονδρικής του φυσικού αερίου και της αποσύνδεσής της από την τιμή του ηλεκτρικού το κρατά ψηλά η Αθήνα. Το είχε προτάξει αντίστοιχα ο Ντράγκι τον Ιούνιο, με εκτίμηση ότι κερδίζει έδαφος σε χώρες που εμφανίζονταν τελείως άκαμπτες. Η Αθήνα επαναφέρει επίσης το ζήτημα ενός κοινού, ευρωπαϊκού μηχανισμού, προσδοκώντας ότι το «αργοκίνητο υπερωκεάνιο», κατά τον Μητσοτάκη, της ΕΕ θα σπεύσει… έστω και βραδέως σε τολμηρή στροφή προς τη σωστή κατεύθυνση μπροστά στην απειλή του δύσκολου χειμώνα. Μέχρι τότε προδιαγράφονται τηλεφωνήματα συντονισμού του Μητσοτάκη με Ευρωπαίους, ενώ στο εσωτερικό αξιολογούνται τακτικά τα εναλλακτικά σενάρια.