Το θεμελιώδες δημοκρατικό δίλημμα και το δίδαγμα της οικονομικής κρίσης

Με ρωτούν πάρα πολύ συχνά «τι λάθη έχετε κάνει στην πολιτική σας διαδρομή». Είναι ένα εύλογο ερώτημα αυτό και πρέπει πάντα να είμαστε ειλικρινείς και αναστοχαστικοί. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι τις περισσότερες φορές όταν με ρωτούν τι λάθη έχω κάνει, εννοούν τι λάθη έχω κάνει σε σχέση με τη σταδιοδρομία μου, δηλαδή τι λάθη έχω κάνει εκθέτοντας τον εαυτό μου σε κινδύνους ή μη βάζοντας, όπως έχω πει πολλές φορές, τα «προσόντα μου στον τόκο», σύμφωνα με τον στίχο του ποιητή. Πράγματι, από την άποψη αυτή της σταδιοδρομίας, της βολής μου, των προοπτικών μου, της δημοφιλίας μου, της σχέσης μου με την κοινή γνώμη, της δυνατότητάς μου να γίνω κάποια στιγμή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, γιατί όλα τοποθετούνται σε μία γραμμική αντίληψη, φυσικά η απόφασή μου να αποδεχθώ την πρόταση να γίνω υπουργός Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011 ήταν επικίνδυνα αρνητική, αλλά αυτή είναι η σχέση με την Ιστορία, αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Η σχέση με την Ιστορία είναι μία πρόκληση η οποία μπορεί να διαρκέσει λεπτά της ώρας, είναι μία στιγμιαία κατάσταση η οποία αποκτά μακροχρόνια χαρακτηριστικά στη συνέχεια, εκ του αποτελέσματος.