Η ιστορία ως κώδικας ύβρεως

Οι «Πέρσες» του Αισχύλου είναι, ως γνωστόν, η πρώτη σωζόμενη τραγωδία. Γραμμένη και παιγμένη στην Αθήνα πενήντα χρόνια μετά τη θαυμαστή επανάσταση στην Τέχνη, όταν, πάντα στην Αττική, γεννήθηκε αυτό το έξοχο και δυνάμει εξελίξιμο ποιητικό και αισθητικό γεγονός. Το γεγονός ότι το θέμα της τραγωδίας αναφέρεται σε ένα ιστορικό γεγονός, και μάλιστα σύγχρονο της εποχής που παριστάνεται, με μέτοχο στα πολεμικά δρώμενα τον ίδιο το συγγραφέα (ο Αισχύλος ήταν πολεμιστής, ναυμάχος στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, επιβαίνων σε πλοίο!) δεν είναι ιδιαίτερο, αφού των ημερών προϋπήρξαν έργα του Φρυνίχου, με θέματα γεγονότα σύγχρονα. Αρα το σημαντικό σε αυτές τις τόλμες είναι ότι στο διονυσιακό θέατρο των Αθηνών οι θεατές των «Περσών» και των άλλων παλαιότερων τραγωδιών ήταν πρωταγωνιστές των γεγονότων, στα οποία αναφέρονταν οι ποιητές. Το να πάρεις βραβείο από αυτό το κοινό (το κοινό στην Αθήνα απένειμε τα βραβεία) ήταν κατόρθωμα μέγα.