Πόσο «κοινό» είναι το «κοινό περί δικαίου αίσθημα»;

Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτό το «κοινό περί δικαίου» αίσθημα που απασχολεί, τις τελευταίες μέρες, την επικαιρότητα για να δούμε όχι μόνο τη σχέση του με τη λειτουργία της Δικαιοσύνης και τον νομικό πολιτισμό αλλά και με αυτό καθαυτό το δίκαιο. Οσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα κάποιον επίσημο, «επιστημονικό» ας πούμε ορισμό. Είναι λοιπόν κάτι μάλλον αόριστο, όσο αόριστος είναι και ο όρος. Τι σημαίνει «κοινό»; Θα μπορούσε, θεωρητικά, να ερμηνευτεί ως αυτό που ορίζεται από την πλειοψηφία, ωστόσο δεν είναι κάτι που προκύπτει από κάποιο δημοψήφισμα. Δηλαδή, σε ακτιβισμούς που γίνονται εν ονόματι αυτού του αισθήματος, συσπειρώνονται όσοι το υποστηρίζουν. Αυτοί που διαφωνούν, σιωπούν. Το ότι σιωπούν όμως δεν σημαίνει ότι είναι λιγότεροι. Μήπως θα ήταν πιο σωστό αν το λέγαμε «ένα περί δικαίου αίσθημα που φωνάζει δυνατά»; Αλλά έστω κι έτσι, ας πούμε ότι συμπίπτει με τη γνώμη ενός σημαντικού ποσοστού των πολιτών. Είναι όμως πραγματικά «κοινό» ακόμη και γι’ αυτούς;