Για να πας μπροστά, γίνε οπισθοδρομικός!

Οταν ο Σαρθάκ Μαλάνι προσπερνά άλλους δρομείς σε έναν αγώνα δρόμου, το έκπληκτο βλέμμα στα πρόσωπά τους του δίνει μια μικρή αίσθηση ικανοποίησης. Και τα πρόσωπά τους τα βλέπει ξεκάθαρα. Γιατί τρέχει προς τα πίσω! «Ο κόσμος πάντα μου φωνάζει ότι πάω ανάποδα» λέει. Και αν αυτό έχει μια μεγάλη δόση αλήθειας, τότε δεν είναι ο μόνος. Ολοένα και περισσότεροι δρομείς βάζουν την… όπισθεν ακόμη και στον διάδρομο –  κάνουν μεταβολή και τρέχουν έτσι ώστε να μην μπορούν να βλέπουν εμπρός. Κάποιοι τρέχουν προς τα πίσω για να καταπολεμήσουν τη ρουτίνα, κάποιοι για να δουλέψουν περισσότερο τον συντονισμό και την ισορροπία τους και κάποιοι, όπως στην περίπτωση του Σαρθάκ Μαλάνι, με την ελπίδα να αποκαταστήσουν έναν τραυματισμό. Ο ίδιος στράφηκε στο τρέξιμο προς τα πίσω, γνωστό και ως ρετρό τρέξιμο ή στα ελληνικά ως οπισθοδρομία, πριν από έξι χρόνια, ύστερα από έναν τραυματισμό στο γόνατο που τον κάθισε στον καναπέ. Ο γιατρός του είπε πως έπρεπε να κάνει ένα μεγάλο διάλειμμα από τις προπονήσεις, κάτι που οι περισσότεροι αφοσιωμένοι δρομείς δεν το παίρνουν και πολύ καλά. «Ημουν πρόθυμος να δοκιμάσω οτιδήποτε, όσο ανόητο κι αν φαινόταν προκεινένου να ξαναβγω στους δρόμους» λέει στη «Wall Street Journal». Επειτα διάβασε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει το γόνατό του να επουλωθεί τρέχοντας αντίστροφα, επειδή η εμβιομηχανική της οπισθοδρομίας είναι πολύ διαφορετική. Χρειάστηκε όμως εξοικείωση.