Γιατί μας αρέσει ο Μίλτος Τεντόγλου

Το μεγάλο κοινό στην Ελλάδα δεν παρακολουθεί στενά τις επιδόσεις των αθλητών μας στον στίβο. Μέχρι που να σπάσουν ένα ρεκόρ, να κερδίσουν ένα χρυσό σε σημαντικούς αγώνες, να γίνει ζωντανή σύνδεση με το χωριό τους όπου, στην πλατεία έχει τοποθετηθεί, συνήθως, μια γιγαντοθόνη και πλαστικές καρέκλες για να παρακολουθήσουν, φίλοι και συγγενείς, το καμάρι τους. Που γίνεται και καμάρι της Ελλάδας. Για κάνα μήνα βέβαια ή, τέλος πάντων, μέχρι να αρχίσουν οι προκριματικοί του Champions Leaugue. Τότε τους ξεχνάμε μέχρι την επόμενή διάκρισή τους. Ετσι, πέρυσι, στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, μάθαμε τον Μίλτο Τεντόγλου, όταν κέρδισε το χρυσό στο άλμα εις μήκος. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, έχω την εντύπωση ότι αυτός ο πιτσιρικάς από τα Γρεβενά, γιος οικονομικού μετανάστη στη Γερμανία, αθόρυβα και μάλλον ασυναίσθητα, γράφει Ιστορία. Και όχι μόνο με τις επιδόσεις στο άθλημά του αλλά και με το coolness του – όπως το λένε στα σύγχρονα.