Το 1974 υπήρξε μία από τις κομβικές χρονιές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής και την απαρχή μιας νέας. Ενα έτος γεμάτο αντιφάσεις: Ταυτόχρονα annus horribilis και annus mirabilis. Ολέθριο, διότι το πρώτο μισό του σημαδεύτηκε από την πιο σκοτεινή εκδοχή του δικτατορικού καθεστώτος (τη χούντα του Δημήτριου Ιωαννίδη) που προκάλεσε την ανεπανόρθωτη εθνική συμφορά της Κύπρου, που με τη σειρά της οδήγησε στην κατάρρευσή του. Καταπληκτικό, διότι πάνω στα ερείπια της χούντας ανοικοδομήθηκε η πιο επιτυχημένη εκδοχή ομαλής δημοκρατικής ζωής στο ελληνικό κράτος. Η Ελλάδα άφησε πίσω της την «καχεκτική δημοκρατία» των πρώτων δύο μετεμφυλιακών δεκαετιών και τη μάστιγα των εκτροπών που είχαν στιγματίσει, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, την πολιτική ζωή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή