Η Αθήνα περιμένει τα «πετροδολάρια» τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Από τον Κώστα Καραμανλή που άνοιξε τους διαύλους με τον Αλ Θάνι του Κατάρ, τον Γιώργο Παπανδρέου που περίμενε στήριξη από το Αμπου Ντάμπι, μπροστά στη μέγγενη του μνημονίου, έως τον Κυριάκο Μητσοτάκη που, παράλληλα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, επενδύει σε μια πολύπλευρη συνεργασία και με το Ριάντ, είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα περιμένει τα αραβικά κεφάλαια ως προωθητική δύναμη σε δύσκολες συγκυρίες. Ολοι τους, ωστόσο, μαζί με τις καλές προθέσεις και τις υποσχέσεις των συνομιλητών τους, επέστρεψαν από την αραβική χερσόνησο με την παρότρυνση (ή σύσταση) να έχουν πλήρη κατάλογο επενδυτικού ενδιαφέροντος. Αυτό το ελληνικό πλάνο φαίνεται ότι έλειπε μέχρι σήμερα και είναι ώρα να αποφευχθούν άλλες καθυστερήσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή