Σύμφωνα με την κλασική, μαρξιστική θεωρία, η Αριστερά είναι το κόμμα της εργατικής τάξης. Η άλλη, αντίπαλη τάξη, σύμφωνα με την ίδια θεωρία, είναι η τάξη των καπιταλιστών, που ιδιοποιείται την υπεραξία, που παράγει η εργασία. Συνεπακόλουθο της θεώρησης αυτής, είναι όλα τα ενδιάμεσα στρώματα (δηλαδή οι έμποροι, οι μικροϊδιοκτήτες κ.λπ.) να θεωρούνται κατά βάση στρώματα «αντιδραστικά». Από την ημέρα που διατυπώθηκαν οι θεωρίες αυτές, πέρασαν δεκαετίες, οι κοινωνικές συνθήκες άλλαξαν και η έννοια της «τάξης» έχει υποχωρήσει. Το ταξικό συμφέρον πλέον στις νέες συνθήκες δεν είναι ευκρινές και η πολιτική ένταξη του ατόμου δεν είναι μονοσήμαντα καθορισμένη, από το εισοδηματικό του status, αλλά κυρίως από την ένταξή του στην παραγωγική διαδικασία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή