ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ, Ιούλιος.

Από τη στιγμή που θα γεννηθεί ένας Σουηδός, θα πάρει έναν δεκαψήφιο κωδικοποιημένο αριθμό. Ο κωδικοποιημένος αυτός αριθμός θα συμπεριληφθεί στον κεντρικό ηλεκτρονικό εγκέφαλο, που βρίσκεται σ’ ένα ειδικό γραφείο του υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων.

Στον κεντρικό αυτό ηλεκτρονικό εγκέφαλο καταλήγουν όλες οι ημερομηνίες και τα στοιχεία που προκύπτουν από τους διάφορους κλάδους της κοινωνικής δραστηριότητας. Με την πάροδο του χρόνου καταγράφονται η παροχή ιατρικών υπηρεσιών από τα διάφορα νοσοκομεία, η φοίτηση στα διάφορα σχολεία ή πανεπιστήμια, η επαγγελματοποίηση του ατόμου, η ποινή σε περίπτωση παραπτώματος ή καταδίκης και κάθε τι νέο στοιχείο που θα προκύψει.

Ετσι λοιπόν, ο Σουηδός πολίτης, από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι το θάνατό του, θα παρακολουθείται βήμα προς βήμα από το ρομπότ. Θα καταγράφεται κάθε σημαντικό γεγονός στην ζωή του, κάθε ημερομηνία που έπαιξε κάποιο ρόλο σ’ αυτή. Ο κομπιούτερ, σε κάθε στιγμή, θα είναι σε θέση να παρουσιάζει όλα αυτά τα στοιχεία σαν σε ένα φάκελλο.

Περίεργη αστυνόμευση. Ακριβώς αυτή η διαδικασία προκάλεσε κοινωνικές αντιδράσεις στην Σουηδία και πολλοί είπαν ότι ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος και το κράτος αστυνομεύει την ιδιωτική ζωή των πολιτών, καταργώντας κάθε έννοια ελευθερίας, κάθε μυστικό του ατόμου. Στην αρχή τα πράγματα φάνηκαν να είναι διαφορετικά. Με τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο, μπορεί και έχει κανείς όλα τα στοιχεία για την άμεση ικανοποίηση κάθε κοινωνικής ανάγκης και παροχής βοήθειας, χωρίς να εμπλακεί στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. […] Η καθιέρωση της ηλεκτρονικής στην δημόσια και ιδιωτική ζωή της Σουηδίας προκάλεσε και ορισμένες αντιδράσεις. Ετσι, από τον Ιούλιο του 1973, ισχύει ένας νόμος που ρυθμίζει την χρησιμοποίηση των ηλεκτρονικών εγκεφάλων, αλλά που δεν λύνει υα προβλήματα που παρουσιάσθηκαν. Διότι οι εγκέφαλοι δεν θα χρησιμοποιούνται μόνο από το κράτος και τις διάφορες υπηρεσίες του, αλλά και από τις επιχειρήσεις για την παρακολούθηση της εργασίας και αποδόσεως των εργαζομένων και για την φακελλοποίησή τους.