«Η λέξη παραίτηση δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου», είπε ο Πέδρο Μαρτίνς απαντώντας σε ερωτήσεις συναδέλφων στη συνέντευξη Τύπου.

Το άσχημο όμως ήταν ότι στο γήπεδο παρουσίασε μια «παραιτημένη» ομάδα, μια ομάδα χωρίς προσανατολισμό και χωρίς πλάνο. Χωρίς πάθος, ένταση και πίστη σε αυτό που θέλει να εφαρμόσει.

Ισως δεν γνώριζε ο Πορτογάλος ότι μόνο μία φορά στις δεκαετίες που ο Ολυμπιακός παίζει στα ευρωπαϊκά κύπελλα είχε υποστεί τόσο βαριά ήττα στην έδρα του, και μάλιστα στο αχανές ΟΑΚΑ και όχι στο «καυτό» Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Ηταν το 4-0 από το Αμβούργο, μια ομάδα, αν μη τι άλλο, που είχε θαμπώσει την Ευρώπη εκείνη την περίοδο και στο φινάλε της διαδρομής είχε επιστρέψει στο ΟΑΚΑ για να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης με το χρυσό γκολ του Φέλιξ Μάγκατ στο 1-0 επί της Γιουβέντους.

Εδώ ο Ολυμπιακός σε δύο παιχνίδια με τη Μακάμπι Χάιφα (η οποία μπήκε και στα δύο παιχνίδια με το… μαχαίρι στα δόντια και σαφώς πιο προετοιμασμένη) πέτυχε ένα γκολ και έκανε 1-2 ψευτοευκαιρίες την ίδια ώρα που επέτρεψε στην αντίπαλό του ώρες ώρες να δείχνει υπερομάδα, λες και ήταν από ανώτερο ποδοσφαιρικό επίπεδο (Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία κ.λπ.).

Ο πορτογάλος τεχνικός σε παιχνίδι που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, με το 0-1 στο ημίχρονο, δεν βάζει τον καλύτερό του επιθετικό (Ελ Αραμπί), για τον οποίο είχε θέσει σχεδόν βέτο για την παραμονή του.

Και όμως, σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι δεν τον έβαλε στον αγώνα, παρά μετά το 0-2, όταν σχεδόν είχε τελειώσει η υπόθεση «πρόκριση».

Ο Ελ Αραμπί μπήκε στο 62′, ο Εμβιλά στο 77′ και ο Παπασταθόπουλος καθόλου. Παίκτες που αποτελούσαν μέλη του βασικού κορμού της περσινής ομάδας και ήταν συνέχεια στο βασικό σχήμα σε όλες τις δοκιμές φέτος.

Ο Πορτογάλος που έχει πετύχει πολλά σπουδαία πράγματα με τον Ολυμπιακό, για πρώτη φορά έδειχνε ο ίδιος τόσο παραιτημένος (χωρίς φρέσκες ιδέες, χωρίς παλμό) και αυτό αντικατοπτρίστηκε στο γήπεδο.