Η μεγάλη των πρακτόρων σχολή στην Ελλάδα σχηματοποιήθηκε από τις ταινίες με τον Τζέιμς Μποντ – αλλά, φυσικά, αυτό που αποθεώθηκε ήταν η παρωδία τους, ο πράκτορας 000 ή, ακόμα καλύτερα, ο Φαλακρός Πράκτορας ΘουΒου. Ευτυχώς, κατά έναν τρόπο, ήμασταν μικρή χώρα και δεν χρειαζόμασταν σοβαρούς μηχανισμούς με μυστικούς πράκτορες. Κι όποτε το κράτος χρησιμοποίησε τους σχετικούς μηχανισμούς, δεν το έκανε στοχεύοντας εξωτερικούς εχθρούς, αλλά ιδεολογικούς και πολιτικούς αντιπάλους του στο εσωτερικό. Αφενός η ανάδειξη της ηγεσίας της στρατιωτικής χούντας μέσω της ΚΥΠ, αφετέρου το κυνήγι εκ μέρους της των αντιδικτατορικών θυλάκων θεμελίωσε την αρνητική φήμη της. Μετατρέποντας ο Ανδρέας Παπανδρέου το όνομα της υπηρεσίας, από ΚΥΠ σε ΕΥΠ, και αναλαμβάνοντας τον έλεγχο, αφόπλισε το εθνικόφρον παρακράτος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή