Η Σχολή Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1925. Το Τμήμα Μαθηματικών της ξεκίνησε να λειτουργεί το 1928. Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ένας αιώνας μέχρι μια φοιτήτρια, η Ελένη Χατζηδημητρίου, να αποφοιτήσει από εκεί με το απόλυτο 10.

Τα ταμπού που έσπασε είναι σημαντικά. Πρώτα απ’ όλα, κατέρριψε με τον πιο εμφατικό τρόπο το στερεότυπο που θέλει τις γυναίκες να μην έχουν μαθηματική σκέψη. Και δεύτερον, απέδειξε πως παρότι πολύς κόσμος πια αναζητά είδωλα και πρότυπα σκρολάροντας στους λογαριασμούς των ινφλουένσερ – που λανσάρουν την καθημερινή τους ζωή σαν προϊόν -, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, και δη νέοι, οι οποίοι πραγματικά αξίζει να επιχειρήσει κανείς να μιμηθεί το παράδειγμά τους.

Αξίζει γιατί μας δείχνουν πως οι εύκολοι δρόμοι δεν είναι σε κάθε περίπτωση οι καλύτεροι. Οπως η ίδια είπε, εκείνο που την ιντριγκάρει στην επιστήμη που διάλεξε – τα μαθηματικά – είναι η δυσκολία, το γεγονός πως πάντα υπάρχει κάτι παραπάνω να κυνηγήσει.

Σε μια εποχή, λοιπόν, που κατακλύζεται από επιφανειακές προσεγγίσεις της καριέρας ή του χαρακτήρα, μια νέα η οποία δηλώνει πρόθυμη να προσπαθήσει – κι ανταμείβεται για την προσπάθειά της – μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Μπορεί να κινητοποιήσει τους πάντες να σκεφτούν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Μπορεί να μας θυμίσει ότι ο αριθμός των λάικ δεν είναι μέτρο κοινωνικής, επαγγελματικής ή προσωπικής καταξίωσης. Μπορεί, με δυο λόγια, να μας επισημάνει ότι έχουμε ανάγκη από άλλα πρότυπα – κι οφείλουμε να τα αναδεικνύουμε όταν αυτά εμφανίζονται.