Προσωπικά, βρίσκω την υπόθεση της έκτακτης ανάγκης αναφορικά με το κλίμα το πιο βαρετό ζήτημα πάνω σε έναν (φλεγόμενο) πλανήτη. Οταν οι άνθρωποι μιλούν γύρω από αυτό, με κάνουν να εύχομαι ο πλανήτης να καταστραφεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να ακούσω ούτε μία λέξη ακόμη αναφορικά με τα πλαστικά καλαμάκια και την ανακύκλωση. Απέτυχα επίτηδες στις εξετάσεις μου για τη γεωλογία, επειδή η μελέτη γι’ αυτές έμοιαζαν με κόλαση. Οταν βλέπω δε φωτογραφίες από μικρές πολικές αρκούδες πάνω σε κομμάτια πάγου που λιώνουν, δεν αισθάνομαι απολύτως τίποτα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή