Ηταν η πιο σημαντική στιγμή του χρόνου για τις αγροτικές κοινωνίες. Η στιγμή που ο καθένας, καθεμία, καθένα συνευρισκόταν και ζούσε για τη χαρά που έφερνε η συγκομιδή μιας καλής σοδειάς, τα γεννήματα των ζωντανών, οι τελετές λατρείας του θείου. Αυτή η κατά τη νιτσεϊκή σκέψη «γιορτή μετά τον θάνατο του Θεού» που συντελείται στα πανηγύρια. Ο χρόνος του καλοκαιριού από τη γιορτή της κοινότητας και τις τελετουργίες των εθίμων τώρα πια μοιράζεται σε εκκοσμικευμένες εκδηλώσεις έναρξης και λήξης των πολιτιστικών φεστιβάλ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή