Εν αναμονή του απόπλου του τέταρτου τουρκικού γεωτρύπανου «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» στην Ανατολική Μεσόγειο, Ελλάδα και Κύπρος καλούνται να οριοθετήσουν την κοινή πολιτική τους στάση έναντι της εξαναγκαστικής τουρκικής διπλωματίας. Αυτό γιατί το αξονικό ερώτημα δεν συνίσταται στο εάν, πότε, πού και πώς θα χρησιμοποιήσει η Αγκυρα το πλωτό της γεωτρύπανο, αλλά στο μείζον πολιτικό διακύβευμα για την Αθήνα. Δεν είναι μόνο η προσφιλής, συγκαιρινή τουρκική εξαναγκαστική διπλωματία των πλωτών γεωτρυπάνων, αλλά η πάγια αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας που εκδηλώνεται έμπρακτα με την εισβολή-κατοχή του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας (Ιούλιος – Αύγουστος 1974) και συνεχίζεται αμείωτη με τη διαμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο θαλάσσιο, εναέριο και εδαφικό καθεστώς του Αιγαίου, εξαναγκάζοντας την Ελλάδα στην περιορισμένη ή μη άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή