Το πρώτο σημείο καμπής στην παρακολούθηση των αμερικανών εργαζομένων ήταν οι δεκαετίες του 1980 και του 1990. Το 1987, κάπου έξι εκατομμύρια εργαζόμενοι παρακολουθούνταν με κάμερες ή μαγνητόφωνα. Το 1994, ο αριθμός αυτός είχε φτάσει τα 20 εκατομμύρια και αναλογούσε σε έναν στους επτά εργαζόμενους. Η τάση έκτοτε είναι αυξητική. Και το δεύτερο σημείο καμπής είναι σήμερα. Οπως γράφει η καθηγήτρια στο Fordham Law School και συγγραφέας Ζέφιρ Τίτσαουτ στο τελευταίο τεύχος του New York Review of Books, η χρησιμοποίηση του λογισμικού παρακολούθησης από τις επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 50% το 2020, πρώτη χρονιά της πανδημίας, και συνεχίζει να αυξάνεται. Οι εταιρείες παρακολουθούν, καταγράφουν και αναλύουν κινήσεις, συμπεριφορές, κοινωνικές επαφές, ακόμη και συνασθήματα. Οι εργοδότες διαβάζουν τα e-mail των υπαλλήλων τους, ακούνε τις συζητήσεις τους, παρακολουθούν τις ηλεκτρονικές τους επικοινωνίες. Νοσοκόμες και εργαζόμενοι σε αποθήκες υποχρεώνονται να εφοδιάζονται με τσιπάκια που μετρούν τα βήματά τους και τα συγκρίνουν με τα βήματα που έκαναν την προηγούμενη μέρα και τα βήματα των συναδέλφων τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ