1. Αντίστροφη αναζήτηση εικόνας. Εάν το άρθρο περιέχει μια εικόνα, μπορούμε να την αναζητήσουμε μέσω του εργαλείου αντίστροφης αναζήτησης της Google και να δούμε πού αλλού έχει δημοσιευθεί, ακόμα και να βρούμε την αρχική πηγή της. Το Tin Eye είναι ακόμα ένα εργαλείο αναζήτησης εικόνων.

2. Μετάφραση. Εάν το κείμενο που διαβάζουμε είναι κακομεταφρασμένο ή αυτόματα μεταφρασμένο μέσω Google Translate, κάτι δεν πάει καλά.

3. Ορθογραφία και συντακτικό. Οι hoaxers συχνά κάνουν ορθογραφικά και συντακτικά λάθη ακόμα και αν γράφουν στη γλώσσα τους.

4. Ονόματα. Αρθρα που δεν φέρουν υπογραφή ή επικαλούνται «ανώνυμες πηγές» θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με δυσπιστία.

5. Τοποθεσία και ημερομηνία. Εάν δεν διευκρινίζονται η τοποθεσία και η ημερομηνία του γεγονότος που περιγράφεται, κάτι δεν πάει καλά.

6. Καθόλου στοιχεία. Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι αδύνατο να διαψεύσουμε ένα δημοσίευμα, επειδή πολύ απλά τα στοιχεία που περιέχει είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Εάν δεν μπορούμε να κάνουμε διασταύρωση από τρίτες αξιόπιστες πηγές, θα πρέπει να θεωρήσουμε τον ισχυρισμό τουλάχιστον ανεπιβεβαίωτο ή αναπόδεικτο.

7. Πηγές. Εάν το άρθρο διατυπώνει επιθετικούς ισχυρισμούς, χωρίς να παραθέτει αξιόπιστες πηγές με ενεργά λινκ για επιβεβαίωση της πληροφορίας, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.

8. Σελίδες που κάνουν fact-checking. Υπάρχουν ιστοσελίδες που καταρρίπτουν fake news, όπως τα Ellinika Hoaxes, AFP, Snopes, Politifact, Hoax-Slayer, Metabunk κ.ά.

9. Εργαλεία. Το Website of Trust βαθμολογεί ιστοσελίδες μέσα από κριτικές των χρηστών. Κάτι ανάλογο κάνει και το BS Detector. To Decodex της «Le Monde» καταγράφει ιστοσελίδες με χαμηλή αξιοπιστία.

10. Το σπουδαιότερο εργαλείο όλων είναι η κοινή ανθρώπινη λογική. Εάν κάτι ακούγεται εξωφρενικό, το πιθανότερο είναι να είναι ψέμα. Αυτή είναι ίσως η μοναδική αχίλλειος πτέρνα των fake news. Συχνά διατυπώνουν υπερβολικούς και εντυπωσιακούς ισχυρισμούς, για να προκαλέσουν τον αναγνώστη να τα ανοίξει ώστε να τα διαβάσει.