Η επιδοματική πολιτική κάθε κυβέρνησης θεωρείται πολλές φορές αμφιλεγόμενη. Είναι σύνηθες η αντιπολίτευση να τη στηλιτεύει, είτε γιατί με την εφαρμογή της ανακυκλώνει την εξάρτηση των πολιτών από την κρατική βοήθεια είτε γιατί τα χρήματα που δίνει στους δικαιούντες δεν είναι αρκετά. Δεν ζούμε όμως σε περιόδους κανονικότητας. Ο χειμώνας προβλέπεται ενεργειακά δύσκολος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμα και μια κυβέρνηση, επομένως, που θεωρητικά δεν ταυτίζεται με τη λογική των επιδομάτων οφείλει να αποδεικνύεται ευέλικτη, για να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών.

Οι πολίτες απέδειξαν πως χρειάζονται την κρατική ενίσχυση. Φαίνεται στους αριθμούς που σπεύδουν να δηλώσουν συμμετοχή σε κάθε επιδοματικό πρόγραμμα που «ανοίγει» ψηφιακά. Οι αιτήσεις για τις δύο φάσεις του Fuel Pass είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη απόδειξη για την ανάγκη που έχει προκύψει με την αύξηση της τιμής των καυσίμων κίνησης. Το ίδιο συνέβη και με το Power Pass, αλλά και το πρόγραμμα αλλαγής ηλεκτρικών συσκευών. Ο υπέρογκος αριθμός των αιτούντων οδήγησε και στην αντίστοιχη ψηφιακή διαχείριση, με σταδιακό άνοιγμα των ΑΦΜ ώστε το σύστημα να μην «πέσει».

Τους μήνες που έρχονται, όταν πια θα είμαστε αντιμέτωποι με τα νέα δεδομένα από την ενεργειακή κρίση, η διάθεση της κυβέρνησης πρέπει να μείνει η ίδια. Αυτή η τακτική ενισχύσεων πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια, ειδικά από τη στιγμή που έχει γίνει σαφές πως ακριβώς γι’ αυτές τις παρεμβάσεις έχουν κρατηθεί «εφεδρείες».