«Βίοι αντίθετοι» για Κίνα – Ινδία

Την τελευταία μιάμιση δεκαετία, οι οικονομικοί, υγειονομικοί και γεωπολιτικοί κλυδωνισμοί έχουν πλήξει το παγκόσμιο εμπόριο. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κατέστρεψε τις τράπεζες που χρηματοδότησαν μεγάλο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου και στη συνέχεια προκάλεσε πτώση στην οικονομική ανάπτυξη. Το 2020, η πανδημία έκλεισε εργοστάσια και ανέτρεψε τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Και τώρα η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει διαταράξει τον εφοδιασμό τροφίμων και ενέργειας, απειλώντας να διχάσει τον κόσμο σε γεωπολιτικές γραμμές ως τρίτο σοκ. Οι παγκόσμιες κρίσεις αποδείχθηκαν ιδιαίτερα επιζήμιες για την Κίνα, επειδή ήρθαν επιπλέον σε μια συνεχή απώλεια ανταγωνιστικότητας, καθώς η μετανάστευση εργατικού δυναμικού από τις φάρμες στα εργοστάσια έχει αρχίσει να φτάνει στα όριά της, προκαλώντας αύξηση των μισθών. Επιπλέον, οι ίδιες οι κρίσεις είχαν ασύμμετρο αντίκτυπο. Μετά το 2008, το εμπόριο αγαθών σταμάτησε να αυξάνεται ως ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ το εμπόριο υπηρεσιών συνέχισε να αυξάνεται. Αυτό επηρέασε πιο σοβαρά την Κίνα, επειδή είναι μια παραγωγική δύναμη, ενώ η Ινδία είναι ανταγωνιστικός έμπορος υπηρεσιών. Ως αποτέλεσμα, ο λόγος των εξαγωγών προς το ΑΕΠ της Κίνας μειώθηκε από το ανώτατο όριο του 36% πριν από το 2008 στο 18,5%, ενώ της Ινδίας μειώθηκε πολύ λιγότερο, από 25% σε περίπου 19%.