Παντού στην Ευρώπη επικρατεί καχυποψία. Μια ανάμειξη της Ρωσίας στα πολιτικά πράγματα της ηπείρου αντιμετωπίζεται ως εφικτό σενάριο, όχι σαν ένα βγαλμένο από τα τηλεοπτικά πλατό των τελευταίων σεζόν του «Homeland». Ανάμεσα στις λέξεις των πανηγυρικών σχολίων Ρώσων για την παραίτηση Τζόνσον ή την πτώση του κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον Ντράγκι, διακρίνεται μια – το λιγότερο – επιθυμία αποσταθεροποίησης της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής. Τα πρόσφατα προσκλητήρια του Μεντβέντεφ από το «Telegram» στους «ευρωπαίους γείτονες» να – sic – τιμωρήσουν τους ηγέτες τους σίγουρα δεν καθησυχάζουν εκείνους που δεν έχουν ξεχάσει τις απόπειρες του ρωσικού εργαστηρίου τρολ να επηρεάσει το αποτέλεσμα της αμερικανικής κάλπης το 2016. Βέβαια, όσο εύλογες κι αν φαίνονται αυτές οι αγωνίες, οποιοδήποτε δυνητικό σχέδιο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να αυξηθούν κατακόρυφα τα αφτιά που ακούν όσα λένε οι κρεμλινικοί προπαγανδιστές. Και, προς το παρόν, οι άνθρωποι στην ΕΕ τείνουν να καταναλώνουν ειδήσεις ή γνώμες από πηγές και Μέσα που συμφωνούν με τις ήδη διαμορφωμένες απόψεις τους. Ο ρωσικός «πόλεμος της πληροφορίας» είναι μια περφόρμανς πετυχημένη για τα επιρρεπή στο ρεπερτόριό του ακροατήρια.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ