100 χρόνια λησμονιά

Σαν σήμερα. Πριν από 100 χρόνια. (Οι Σμυρνιοί, βέβαια, είχαν το παλιό ημερολόγιο αλλά οι επέτειοι «πατάνε» πάνω σε ημερομηνίες). Στις 27 Αυγούστου, στο τέλος ενός ανέμελου καλοκαιριού που έκλεινε τα μάτια στα σύννεφα που μαζεύονταν στο μέτωπο, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τη μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας μας. Ηταν η μέρα που και τα τελευταία ελληνικά στρατεύματα εγκατέλειψαν τη Σμύρνη. Μέχρι και τον Δεκαπενταύγουστο, οι πιο πλούσιοι Ελληνες διακοπάρανε στα εξοχικά τους στο Κοκαργιαλί και όσοι έμειναν πίσω, βολτάρανε στην προκυμαία του Και. Ακόμη και όταν κατέρρευσε το μέτωπο και άρχισαν να φτάνουν οι πρόσφυγες από το εσωτερικό, τα μάζεψαν μεν άρον άρον και γύρισαν στα σπίτια τους, η εγγενής ανεμελιά τους ωστόσο έτρεφε την ύστατη ελπίδα που, στην πραγματικότητα, είναι το ουτοπικό καταφύγιο του απελπισμένου.