Περιφερόμενος καλοκαιριάτικα στην επαρχία με πληγώνουν πολλά. Δεν αναφέρομαι μόνο στα νεότερα κτίρια που συνήθως είναι υποδεέστερα εκείνων της αρχιτεκτονικής που προέκυψε από την ανάγκη, την εμπειρία, τη σοφία των παλιών μαστόρων και έχουν αφήσει στον ελληνικό χώρο ένα διεθνώς αναγνωρίσιμο ελκυστικό αρχιτεκτονικό αποτύπωμα, τόσο στην ηπειρωτική χώρα όσο και στα νησιά. Αναφέρομαι στην *απογύμνωση των πέτρινων εκείνων κτισμάτων που δεν αποκαλύπτουν το βασικό δομικό υλικό τους, μια και οι λιθοδομές είναι για ουσιαστικούς λόγους καλυμμένες με επιχρίσματα, κοινώς σοβάδες, που προσδίδουν μια πλαστικότητα με τη λεία και άλλοτε επεξεργασμένη επιφάνειά τους και αποτελούν την επιδερμίδα των κτισμάτων, προστατεύοντας από τη φθορά τα δομικά στοιχεία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή