Συμβιώνουμε, δυστυχώς, σε μια κοινωνία θυμού όπου καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες πολύ δυσάρεστων γεγονότων, με κύριο χαρακτηριστικό την προσπάθεια επιβολής με βία του «δυνατότερου» στον θεωρητικά πιο «αδύναμο». Ο εγκλεισμός, εξαιτίας του κορωνοϊού, έδρασε ως επιταχυντής αυτού του φαινομένου και η οικονομική δυσκολία που έρχεται επιπρόσθετα, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, δημιουργεί συνθήκες δύσκολα διαχειρίσιμες για σημαντικό μέρος της κοινωνίας. Ο θυμός και η απογοήτευση εντός του σπιτιού, αρκετές φορές, εξωτερικεύεται στην κοινωνία δημιουργώντας μια τοξική ατμόσφαιρα. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, τελευταία παρατηρείται μια ανησυχητική αύξηση του σωματικού και λεκτικού εκφοβισμού μεταξύ ανηλίκων, είτε αυτός είναι ενδοσχολικός, είτε αυτός εκδηλώνεται εκτός του σχολικού πλαισίου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή